Voor beide onderwerpen werd ruimschoots de tijd genomen. En terecht, want het ging wel ergens om. De gemeente is duidelijk een nieuwe fase ingegaan, een fase ná de harmoniseringen en het moment waarop we écht met beleid of nieuw beleid bezig kunnen zijn. Spreken als raad over een bestemmingsplan is niet nieuw en heeft ook niet zoveel met nieuw beleid te maken, ware het niet dat dit om bijzonder bestemmingsplan ging.

Een bijzonder bestemmingsplan

Het bijzondere zat hierin dat er de ‘ruimte voor ruimte-regeling’ werd toegepast waarbij niet één nieuw huis mag worden gebouwd, maar vier. Dit had alles te maken met een besluit uit de voormalige gemeente Bergambacht. Een bedrijf is indertijd gevraagd door de gemeente of het wilde verplaatsen en zich op een andere plek wilde vestigen. Dat wilde het wel, maar dat kostte geld. Dat geld moet worden opgebracht door de bouw en verkoop van vier huizen op de voormalige vestigingsplek van het bedrijf. Dit bestemmingsplan lag dus nu uiteindelijk voor bij een nieuwe gemeenteraad. Een bestemmingsplanwijziging gaat nooit alleen om de aanvrager, er is altijd een context, een omgeving, waar rekening mee gehouden moet worden. En dat was ook een in dit geval. Tijdens de commissievergadering was hierover al met wethouder Blok van gedachten gewisseld. De boodschap die zij van de commissie meekreeg was om met de agrariër, wiens perceel is gelegen op iets meer dan 100 meter afstand van het te bebouwen kavel, in gesprek te gaan en om zijn bedrijfsvoering voor nu en in de toekomst veilig te stellen.

Dat overleg met agrariër en aanvrager is er geweest en leidde tot een aanpassing van de stukken die voor beide partijen acceptabel was. Daar ging dan ook niet direct de discussie over in de raad. Waar de discussie wel over ging was of er geen predecentwerking uitgaat van dit voorstel en als dit voorstel zou worden aangenomen. Wethouder Blok gaf daarop aan dat – als deze aanvraag nu opnieuw zou komen – er anders mee omgegaan zou worden. Maar dat is nakaarten. Zij zag geen reden om bang te zijn voor precedentwerking, juist omdat dit gaat om een perceel waar een bedrijfsbestemming op lag.

Dit agendapunt had alles te maken met principes. De afspraken zijn het bouwen van één woning nu komen er vier. Wat is wijs? Voor de ChristenUnie lag die wijsheid in het feit dat er goede afspraken zijn gemaakt tussen aanvrager en direct omwonende. Dat er geen belemmering is voor een goede bedrijfsvoering in de toekomst van de agrariër. Dat er een kwaliteitsverbetering wordt doorgevoerd die het gebied ten goede komt en dat het bouwen van vier woningen inspeelt op de vraag naar dit soort woningen. En daarnaast – niet onbelangrijk – vloeit dit voort uit afspraken die zijn gemaakt door de gemeente Bergambacht. Afspraken die in dit geval veel goeds hebben opgeleverd.

Daarbij heeft het college heeft aangegeven dat er uit dit traject genoeg leerpunten zijn te filteren voor de toekomst, zodat met dit soort complexe dossiers anders om zal worden gegaan. Al met al voldoende redenen voor de ChristenUnie om met dit voorstel in te stemmen.

Waar we niet mee konden instemmen was een motie van ProKrimpenerwaard die voorstelde om een wethouder niet langer dan twee termijnen eenzelfde portefeuille te laten beheren. Ten eerste is verdeling van portefeuilles niet een zaak van de raad maar van het college. En ten tweede was deze motie in de basis gericht tegen het functioneren van wethouder Blok op met name dit dossier. De ChristenUnie is zeer tevreden over het functioneren van wethouder Blok en vind het ongepast om op deze manier een geluid van kritiek te laten horen.