Van stelsel naar kind

Ton van Dorp.jpg
Ton_van_Dorp_ChristenUnie_Krimpenerwaard_Farctie (5) 250
Door Ton van Dorp op 12 september 2023

Van stelsel naar kind

Kinderen in Nederland moeten worden beschermd tegen mishandeling en verwaarlozing. Als het
nodig is moet er opvang en behandeling beschikbaar zijn. Die verantwoordelijkheid is aan de
overheid toevertrouwd. Met de Jeugdwet van 2015 ligt de belangrijke taak om dit uit te voeren bij de
gemeenten.

Het doel van de Jeugdwet was het stelsel eenvoudiger, efficiënter en effectiever te maken. Iedereen
is het er over eens: dit is uitgelopen op een mislukking. Het jeugdzorgstelsel is op papier goed
geregeld, maar in de praktijk lukt het gemeenten, jeugdbeschermers en andere zorgverleners niet
om de jeugdbescherming goed uit te voeren. De werkrelatie tussen gecertificeerde instellingen en
gemeenten blijkt in de praktijk ‘moeizaam’.
De Algemene Rekenkamer ziet de huidige jeugdzorg daarom ook als georganiseerde onmacht.
Iedereen wil het beste voor de kinderen, maar niemand lijkt bij machte om echt de leiding te nemen
om dit waar te maken.
Met de Hervormingsagenda Jeugd verwacht de rijksoverheid te komen tot een beter functionerend
stelsel. De jeugdbescherming kan hierdoor verbeteren waardoor passende zorg beschikbaar komt.
Woensdagavond 6 september was ik in de Goudse Schouwburg bij een beeldvormende
commissievergadering van de gemeente Gouda. Professionals, deskundigen, betrokkenen,
(pleeg)ouders en kinderen gaven hun verhaal, hun visie op de huidige situatie in het ingewikkelde
domein van de Jeugd.
Het werd een avond met heftige verhalen. Een avond vol inzichten en invalshoeken. Een avond met
dialoog tussen partijen. Want daar moet het beginnen: met elkaar in verbinding komen, het gesprek
voeren. Naar elkaar luisteren en er voor elkaar zijn.
En laat het stelsel van de Jeugdzorg daarop volgen: Eerst de mens en dan het stelsel..!
Gemeenten in Midden-Holland zijn gezamenlijk bezig om nieuwe kaders te formuleren voor de
inkoop van de Jeugdzorg en de wmo. Een goed moment om bovenstaande inzichten daarin mee te
nemen.
Eerst de mens: het kind, de jongere, de oudere, de cliënt en daarna pas het stelsel en het geld.
Hoever gaan we daarmee komen?