We beginnen het te leren......
De eerste vraag is dan natuurlijk ‘Wat beginnen we te leren’. Ik moet u dan eerst even uitleggen wat we moeten leren. En wie zijn die ‘we’, die wat moeten leren.
‘We’ is de gemeenteraad van de gemeente Krimpenerwaard. ‘We’ zijn dus de gemeenteraadsleden. En die ‘we’ zijn zich ervan bewust dat er wat te leren valt. Dat bleek wel uit de ‘heidag’ die werd gehouden op 28 oktober jl. Is het voor u interessant om te weten dat er een heidag was en dat we als gemeenteraad nog wat te leren hebben? Ja, nogal, zou ik zeggen. De gemeenteraad is er voor u, voor onze inwoners. Niet om maar een clubje mensen te zijn die avond na avond vergaderen en elkaar bezig houden. We zijn gekozen volksvertegenwoordigers. Alles wat we doen zou u ten goede moeten komen. ‘En om dat op een goede manier te doen, moet je leren’. Tot die conclusie kwamen we tijdens de heidagsessie.
We bestaan als gemeente precies anderhalf jaar. Met nog anderhalf jaar te gaan tot de nieuwe gemeenteraadsverkiezingen een goed moment dus om terug te blikken en vooruit te kijken.
Met elkaar constateerden we dat de start van een nieuwe gemeente behoorlijk intensief is. Er moest veel. Vijf gemeenten moesten 1 gemeente worden in de praktijk. Niet alleen op papier. De gemeenteraad moest zich opnieuw gaan uitvinden, zo leek het. Nieuwe manieren zoeken om op een goede manier te kunnen vergaderen en besluiten te kunnen nemen. ‘Waar heb je het over’? zou u mij nu kunnen vragen. Wat ik bedoel, is dat de raadsleden vanuit de 5 gemeenten allemaal zo hun manieren meebrachten zoals dat in de 5 gemeenten ging. En dat waren verschillende manieren. Er zat nog wat oud zeer rond de vorming van de nieuwe gemeente en het college. Er waren veel, heel veel stukken die eerst besproken moesten worden in het kader van harmoniseren en dan was er de druk vanwege de drie decentralisaties in de zorg die we ook gelijk op ons bordje kregen. En vlak daarbij niet de financiële zorgen uit die bij een nieuwe gemeente horen. Al die processen vonden tegelijk plaats in een nieuwe setting en met nieuwe kaders. Dat is gewoon wennen. Dat is ontdekken en wegfilteren wat er niet hoort. En dat is bovenal leren besturen op hoofdlijnen. Niet meer over alle details of over de ‘kleur van de knopjes in de lift’ praten. Dat proces van leren en ontdekken heeft veel tijd gekost. Vele uren vergaderen, dikke pakken papier lezen en veel overleggen. De vergaderingen duurden vaak tot in de kleine uurtjes en dan moest er de volgende dag gewoon weer gewerkt worden.
En dan komt de vraag: werd u er beter van? Werd u er door gezien en gehoord? Werd u voldoende serieus genomen? Kortom konden we wel voldoende onze rol als volksvertegenwoordiger oppakken?
We constateerden met elkaar dat dat niet voldoende kon, maar dat het ook wel logisch was dat het is gegaan zoals het is gegaan.
De raadsvergadering van 1 november jl. had een lange agenda, maar het lukte ons om de vergadering redelijk op tijd af te ronden. Geen oeverloze gesprekken en herhalingen. Efficiënt vergaderd dus. Wanneer we die lijn van efficiency kunnen doortrekken zal er meer tijd overblijven om u te ontmoeten. Om u te spreken en naar u te luisteren. Om dat wat voor u belangrijk is mee te nemen in de afwegingen en besluitprocessen. Want daar doen we het voor.
Er staan nog achttien maanden voor de deur voor er nieuwe gemeenteraadsverkiezingen zijn. Ik ben er van overtuigd dat dat andere maanden zullen zijn dan de afgelopen achttien. We zijn lerend. We zijn groeiend. En we groeien de goede kant op. Veel minder gericht op onszelf en meer gericht op u en op vernieuwd beleid dat nodig is als je op een goede manier de veranderende samenleving wilt regeren. Wij zullen als ChristenUnie meer naar buiten treden. U actief gaan opzoeken op de werkvloer of vereniging. U kunt ons hiervoor ook zelf benaderen via één van onze raadsleden. En we bieden u graag de mogelijkheid om eens een fractievergadering bij te wonen. U leert ons zo beter kennen en wij u. Het biedt u de gelegenheid om met ons van gedachten te wisselen en het biedt ons de gelegenheid om kennis bij u ‘op te halen’.
Verantwoordelijkheid dragen en besturen doen we tenslotte met elkaar.