Geen kind de Waard uit
Op 14 oktober was er een informatiebijeenkomst over Inclusief Onderwijs in Krimpenerwaard. N.a.v. deze bijzonder informatieve bijeenkomst deze bijdrage van ChristenUnie Krimpenerwaard:
“Geen kind de Waard uit.” Het zou een spreuk kunnen zijn, die je op een muur in de klas schrijft. Een belofte dat ieder kind in de Krimpenerwaard een plek vindt op een school in de buurt, waar het mag leren, groeien en meedoen. Maar in de praktijk schuurt die belofte. Lang niet ieder kind krijgt ‘thuisnabij onderwijs’. Nog iedere dag worden leerlingen met de taxi gebracht naar scholen in Krimpen a/d IJssel, Gouda of Rotterdam.
Al vroeg staan ze te wachten bij de opstapplaatsen voor de dagelijkse taxirit. En na schooltijd terwijl hun vriendjes uit de buurt al heerlijk aan het spelen zijn, wachten ze op de terugrit.
Sinds de invoering van passend onderwijs proberen scholen leerlingen met extra ondersteuningsbehoeften binnen het reguliere onderwijs te houden. De bedoeling was goed: maatwerk, dichtbij huis. Toch horen we nog te vaak verhalen van kinderen die tussen wal en schip vallen. Ouders die van overleg naar overleg gaan. Leerkrachten die de zorg niet meer kunnen dragen. En soms een kind dat thuis komt te zitten.
Daarom klinkt steeds luider de roep om de volgende stap: werken aan een koers waarin ieder kind, ongeacht beperking, afkomst of gedrag, écht kan meedoen in de klas. Dat is “inclusief onderwijs”.
De basis voor inclusief onderwijs is al in 1994 gelegd met de ondertekening van het Verdrag van Salamanca. Het kabinet stelt dat ze in 2035 volledig inclusief basisonderwijs wil realiseren. Niet langer “passend als het kan, speciaal als het moet” – maar onderwijs dat van meet af aan ruimte maakt voor verschillen.
Scholen, samenwerkingsverbanden en gemeente Krimpenerwaard trekken hierin gezamenlijk op. Een koers waarin ChristenUnie Krimpenerwaard zich volledig kan vinden! Onze gemeente bestaat uit gemeenschappen waar scholen, ouders en verenigingen elkaar kennen. Waar de lijnen kort zijn, en de bereidheid om samen te werken groot is. Inclusie hoeft hier geen papieren plan te zijn; het kan werkelijkheid worden.
“Geen kind de Waard uit” is dan geen spreuk op de muur meer; het is een verlangen; een opdracht, aan ons allemaal:
- aan scholen om niet te vragen of een kind past, maar wat er nodig is zodat het wél past;
- aan de samenleving om kinderen niet te beoordelen op wat ze niet kunnen, maar op wat ze wél inbrengen.
- aan de gemeente om ondersteuning en jeugdzorg beter te verbinden met onderwijs; En om goed te luisteren naar welke vragen en uitdagingen er op de scholen zijn en om in onderling vertrouwen te zoeken naar wat werkt, zodat ieder kind onderwijs kan ontvangen ín de Waard!’
Kortom “Geen kind de Waard uit”: Niet in woorden, maar in daden.
