Omzien naar elkaar.
We moeten de schouders er met elkaar onder zetten en naar elkaar blijven omzien en samenwerken.
Elisabeth van Zijl aan het woord.
Gebed
Heer God, Vader in de hemel,
in deze tijd, waarin het lijden van Uw Zoon, Jezus Christus, wordt herdacht, ontkomen we niet aan het lijden, dat Uw schepping, dat Uw mensen overkomt.
Een tot voor kort nog onbekend virus heeft zich razendsnel over de wereld verspreid en houdt miljarden mensen in zijn greep. Talloze mensen zijn ziek en er is vooralsnog geen medicijn. Veel mensen zijn radeloos, de wereld is rusteloos.
De wereld is, in de afgelopen decennia, virtueel klein geworden. Door alle technologie kan de mens in een paar uur tijd aan de andere kant van de wereld zijn. Nu ervaren we, in alle hevigheid, dat niet alleen de mens zich snel kan verplaatsen.
Wij bidden U, almachtige Vader: ontferm U over de zieken en over hun naasten, over de rouwenden, die in korte tijd afscheid moesten nemen van een geliefde - er zijn zelfs gevallen bekend, van mensen die in alle eenzaamheid hun ogen voorgoed sloten, omdat niemand bij hen mocht – of wilde – zijn.
Wij bidden U: ontferm U over verpleegkundigen en artsen in ziekenhuizen, over begeleiders in de gehandicaptenzorg, over mantelzorgers, die op welke wijze dan ook de zieken bijstaan, dat zij zich staande kunnen houden, en dat er een medicijn kan worden ontwikkeld, dat daadwerkelijk helpt.
Wij bidden U: ontferm U over bestuurders, die rusteloze maatschappijen, lokaal, regionaal, nationaal en mondiaal, in goede banen moeten leiden, over media en economen, die de mensen de werkelijke feiten moeten melden, dat zij voor rust bevorderen en paniek en nepnieuws met feiten smoren.
En wij bidden U voor alle mensen op deze aarde, dat zij in deze lijdenstijd meer dan ooit mogen en kunnen uitzien naar het feest van Pasen, dat zij kunnen en mogen geloven, dat in de verrezen Heer Jezus Christus, Uw Zoon, hun behoud is, en dat zij, getroost door dit behoud, voor elk mens tot zegen mogen zijn.
Door Christus, onze Heer. Amen.